carlina acaulis*

solarena

Sob Paź 07, 2006 8:28 pm

carlina acaulis*

zamknąć oczy
zatrzymać książęcy las
poza nieobecność

żyjesz

zmącił się wiek
w urwanych kolorach mgłą
echem
gwizdem cienkich traw

nie płacz

nabrzmiałe kamiennym owocem
zamarzły strumienie
owijam w niekolorowe wątki
w nie napisane wiersze

istniejesz

znam na pamięć wredny spokój
jak pejzaż bez wzajemności
mijam chwiejący się na jednej nodze
na szerokość myśli
na głębokość siebie

oddalam

młócone pola
żytem ziarnisty żal
jeszcze w dłoniach lato
srebrny zapach gór

czerpię siłę z carlina acaulis*

*dziewięćsił bezłodygowy – górska roślina chroniona

Christine

Moja droga Arenko...
Czerp siły z przyrody, z otoczenia, z przyjaźni, z wierszy... trzeba oswoić smutek. Wiem, że to niełatwe, ale czas robi swoje. Przecież wiesz, że przemijamy wszyscy, jak pory roku - bo przecież wracamy. W pamięci, w snach, w wierszach.
Piękny wiersz, cudownie, że wróciłaś Smile

gurami

to ja Christi..piękny wiersz
ukłonik i byle więcej takich
pozdrawiam
gurami

mewa

czerpię siłę z carlina acaulis*
niby zwykłe proste zdanie... a, dreszcz wywołuje,
Wiersz wspaniały.
pozdrawiam serdecznie:)

stary krab

Piękny tytuł, muszę zapamiętać.
Zakończenie wiersza także mi się bardzo podoba.

hewka

Ciesze Cie ze znow jestes i ze moge czytac Twoje wiersze,
pozdrawiam Cie Areno serdecznie Smile