wspomnienia

kakaz

Świnoujscie od zawietrznej

Dzisiaj wiatr nie tulił się w liście
zbierał żniwa spod starej kory dębów
nawet rybitwy zaszyły się w powijaki wydm
zamykając na kłódki czerwone dzioby

Rozszalałe morze dłubie koryto Świny
jak pognieciona koszula kurczy się przybrzeżna wierzba
i tylko na zawietrznej cyplowy wiatrak szuka wytchnienia
samotny jak żagiel zaparza dwunastą herbatę

Dzisiaj wyjrzało zaspane słońce
siadło okrakiem na rozbitej muszli
kątem oka spojrzało na plażę
ze wstydem zbierając potłuczone resztki

I spojrzał zza firanki bóg na swoje poletko z ludzi
gdzie świeczki dopalały ostatnią wieczerzę

W odpływach

Trzymają w oczach
jędrne opalone
pod światło z czerwienią

umykają z deszczem jak mewy
owinięci kocem nie tracą nadziei
stringi w temperaturze topnienia

każde wejście do głębokiej wody
obniża potencjał rafy
perły też tracą dziewictwo o zachodzie słońca

czy odpływ też wymyśliła natura

Data powstania: 2004-07-19

bez wysiłku

Czułem pod stopą pisk smutku
a nie lubię takich nastrojów
więc zawiesiłem chustkę własnych poglądów
transparentalnie na szyi

idąc brzegiem wspinałem się po krawędzi
przemyśleń, zdobywając wiedzę a oczy
raz w lewo i w prawo dostrzegały
prawo Pascala i Archimedesa

Cudownie przykleić się do opalonych ciał
blondynek z szatynowym wdziękiem
ile kwiatów tyle szczęścia można by
wyścielić pasażem przed nimi

już w lepszym wskoczyłem
do zimnej wody zmywając nastroje
w głębi szukałem słonych rusałek
trafiłem na Syrenkę z nogami po samą szyję

kocham syrenki jak wszyscy
namaluję jej tatuaż niezmywalny
homo, homini, hominus

Data powstania: 2004-08-03

w tym samym miejscu

Nie mówiłem jak pachnie morski wiatr
o zachodzie słońca
i fale łaskoczą stopy

za firanką nocy dojrzewa owoc dnia
spełniony z uśmiechów jakby chciał pić
spragniony wypłukuje wersy spod języka

na chwilę zatrzymam się w tym miejscu
to moja enklawa
tu zawsze zasypiam z duszą natchniony

budzę się na klifie weny, twórczo
a młoda mewa jak zwykle z piskiem
zagląda w moje niebieskie oczy

już czas a nie mówiłem
to tylko róża czterech wiatrów
a ja

Data powstania: 2004-08-13

ubrany w naturę

Niebo miało się dobrze
zaświeciło słońcem
ja tez miałem apetyt
więc kosztowałem z nim do wieczora

Zazwyczaj to zasypiam nad urwiskiem
i czekam na ruchome piaski
lecz one łaskawe
gniewają się na tych co wątpią

Cierpliwe fale jedna z drugą
w gonitwie ciekawe brzegu
doganiają puste muszelki
i moje stopy rwąc spod nich piasek

Zaczepiam wzrok o dary natury
które przede mną wyrosły
czyniąc cień ażurowy
jak dwa pięknie rzeźbione cuda

Wystarczą mi białe korale w jednym szeregu
wydmuchane poliki na znak psikusa
całość dobrze dopasowana spod dłuta
dobrego rzeźbiarza wyszła

Kreuję więc mistyfikację jak Belzebub
cyrograf piszę pomiędzy dwoma dromaderami
dając w naturze
po mistrzowsku z jednego kufla

do teraz nie wiem
czy zabrałem ze sobą kąpielówki

Data powstania: 2004-08-14

Wyspa nadziei

Wyjąłem z morza marzenia na płytki brzeg
nagie nikt ich nie słyszał
dwie jaszczurki przemknęły obok
to znak dla Byków

potem długo siedziałem na wydmach
aż wieczór otworzył książkę gwiazd
wtedy księżyc w Panteonie czarodziejki Venus
uśmiechnął się wnikliwie

wyciąłem z fal labirynt wspomnień
złote piaski przeniosły się na inny kontynent
tobie juz nie będzie potrzebny strój kąpielowy
wchodzę na pięćdziesiąty szósty

na tych falach odbiór jest prawie niemożliwy

Data powstania: 2004-08-15

hak

Stanowczo nie jestem zwolennikiem wklejania kilku wytw. jedn. To przede wszystkim zły pomysł dla twórcy. Sporo czytaczy omija długie txty, a co dopiero kilka jedn.
Pozdrav

Christine

Kilka wierszy - wspomnień, związanych z miejscem, może także z datą?
To tak, jakby wracać do tego samego punktu z inną perspektywą...
Podoba mi się eksperyment.
Moje klimaty, bliskie, nadmorskie. Wesoly