tego nie robi się pani

mewa

tego nie robi się pani

chciałam cię kochać tylko zapomniałam jak się to robi
od niedzieli do niedzieli jest we mnie tyle zniecierpliwienia
co pogrążonych miłości a ja naprawdę chciałam na serio:
tutaj i teraz! a nie za dziesiątki lat gdy napiszesz w liście bardzo skromnym:
kochałem cię niewinnie
kurwa co znaczy niewinnie!?
tul mnie słowem pieprz mnie po prostu po męsku i nie zostawiaj
tej chwili / która jest zboczona/ na zastanowienie
nad czym tu myśleć gdy moja pochwa przybiera barwy wrzosu
a piersi są porankiem mroźnym a tak gorącym że sutki nie mówią:
dobranoc nie boli nas głowa a ramiona są mewą która wzlatuje

zauważ mewy znają barwy morza może gdy się śmieją obrazują
to czego nie potrafię uchwycić: zdziwienie Chrystusa gdy Maria Magdalena
czerpie wodę a łzy jej spływają jak kamienie
u źródła jest czysto
dlatego
chciałam cię kochać zwyczajnie /żadne tam Julie na wzór
pana Szekspira który tak naprawdę być może nie pisał swoich dramatów /
tak jak ja nie czuję?
no widzisz
kot na mnie patrzy i mówi: pozwól mi odejść
odpowiadam mu spokojnie odwrotnie jak w wierszu Szymborskiej:
tego nie robi się pani!