Próba eseju -

Shibbi

To jest zadanie domowe z moich Warsztatów - ocenione bedzie dopiero we wtorek - powiem jak a tu poddaję się Waszej ocenie .
To trudny gatunek - właściwie nie wiem czy to esej Smutny

Wierni bez miłości

Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: ”Ojcze, daj mi cześć majątku, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich.

Znana wszystkim przypowieść swym zakończeniem stawia niejednego słuchacza w zakłopotaniu. To szczególne zachowanie ojca wobec syna powracającego po „roztrwonieniu majątku z nierządnicami” niejednokrotnie gorszy. Zdrowy rozsądek i powszechnie uznane normy oddzielające jasno dobro od zła nakazują bezwzględne potępienie, a przynajmniej miażdżącą tyradę wypowiedzianą przez ojca, choćby w takim stylu: Zhańbiłeś nasz dom! Przekląłem cię, jesteś zakałą rodziny! Jak śmiałeś wrócić? Co powiedzą ludzie, jak cię przyjmę do domu? Twój brat pracował przez te lata w pocie czoła, był mi wierny i posłuszny, a tobie nie ufam, wynoś się do swoich kumpli i dziwek.
Ten wita go z rozwartymi ramionami, odziewa w drogie szaty, urządza ucztę i świętuje powrót . Słabość starca, czy szaleństwo – pytam.
Św. Ambroży podejmując problem cur homo, znalazł takie rozwiązanie:

Dziękujemy Bogu za doprowadzenie do końca dzieła, po którym mógł odpocząć. Stworzył niebo i nie jest napisane, ze odpoczywał. Stworzył słońce, księżyc, gwiazdy i znów nie czytamy, że odpoczywał. Ale czytamy, że stworzył człowieka i wówczas odpoczął, mając wreszcie kogoś , komu mógł przebaczyć grzechy.

Wierny, pracowity starszy syn jest wściekły. Nie może znieść słabości ojca, gorszy go każdy gest ojca i cała sytuacja. W porywie gniewu wytknął mu:

Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu.

Jego winą jest uczciwość. Zbytnia, zimna i formalna uczciwość, która być może spowodowała, że młodszy przeskoczył ogrodzenie. Istnieją przecież szczęśliwe winy, tak jak i istnieje niedorzeczna i niepotrzebna uczciwość, która odcina i przeciwstawia się , której starszy daje nam przykład. On należy do Klubu ludzi uczciwych, którym ciasnota duchowa nie pozwala doznać pasji dobra przerzucanego przez fosy egoizmu – jego dobro to szata i legitymacja rozdziału. To budowniczy barier – cnotliwy, zimny, zgryźliwy moralista. Stosunki z ojcem traktuje jako listę należności z buchalterską drobiazgowością. Bilans ma wyjść na zero – ja ci wierność, ty mi za to koźlę na ucztę z przyjaciółmi.
W momencie powrotu brata cała arytmetyka zawodzi. Rozpostarte ramiona ojca wszystko pomieszały. Przeżywa kryzys. Drażliwa zarozumiałość nie dopuszcza myśli, kto był cały ten czas „dalej domu” - rozpustnik, czy on, bez miłości.
Dla brata łotra ojciec urządza ucztę.
To niesprawiedliwe!

Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty.

Zaprawdę powiadam ci: „dziś ze Mną będziesz w raju”.

I ja ciebie nie potępiam. Idź a od tej chwili już nie grzesz.

Prawdopodobieństwo spotkania na drodze do domu młodszego syna ze starszym uniemożliwiło by nam dostąpienie miłosierdzia.
Zabronił by mu powrotu do domu. Odstraszył niewybaczalnością ojca, jego złamanym sercem, wstydem przed ludźmi, poczuciem winy i hańby jaką sprowadził na ich rodzinę.
Nigdy nie dowiedzielibyśmy się, że ten uczciwie pracujący, posłuszny ojcu chrześcijanin odizolował nas na wieki od miłosierdzia, które dokonało się w rozpostartych ramionach. Strategia ojca zakończona sukcesem nie ma szans być zakwestionowana.
Jesteśmy uratowani.
Młodszy, bez wątpienia miał wielkie szczęście, że dotarł do tych ramion przed spotkaniem z bratem.

Klucznik mu na to rzekł:
- Czyśćcowy życia bieg
Przepełnił się cierpieniem.
Więc choć odtrącić mógł,
Wolał was dobry Bóg
Skazać na - Przebaczenie...

Tęsknimy wszyscy za tym uściskiem i z wdzięcznością zarzucamy ręce na szyję myśląc: przebacz mi, że byłem Ci wierny bez miłości.

PS:) NIC nie działa - chciałam cytaty kursywą albo w kolorze ale NIC totalnie nie działa ;(( Embarassed

[/b]

Christine

Shibbi, to jest niesamowicie mądre. Zawarłaś w tym krótkim tekście niepokój moralny, który dręczy od pokoleń i nieważne, że nic nie działa - trudno, trzeba ręcznie!

Shibbi

Christin kurcze blaszka Wesoly

) dzięki !!!

a czy to esej Shocked

bo nie wiem w dalszym ciągu.

Z braku czasu niczego nie poprawiam - musiała bym TU przepisać a to trwa -
Wierzę w to, ze się każdy domyśli gdzie cytat a gdzie moje myśli Wesoly

)

Dziękuję, że przyszłaś i znalazłaś czas dla mnie Wesoly

Christine

Słownik internetowy
http://www.cotojest.info/esej_32.html

Co to jest esej?
Pojęcie eseju i dokładne informacje wyjaśniające ten termin. Definicja eseju napisana w sposób zrozumiały.

esej - wyraz pochodzący od angielskiego „essay” lub francuskiego „essai” – oznacza szkic pisany prozą o tematyce filozoficznej, moralistycznej, krytycznej lub naukowej, w którym autor swobodnie rozwija interpretację jakiegoś zjawiska lub rozważa wybrany problem, nie ukrywając subiektywności przyjętego punktu widzenia.

W eseju wywód autora nie podporządkowuje się rygorom standardowych rozumowań, natomiast znaczącą role odgrywają w nim niezwykłe skojarzenia pomysłów, poetyckie obrazy, dygresje, paradoksalne formuły, aforyzmy, elementy narracji.

W Polsce klasykami eseju są m.in. J. Klaczko, K.Wyka, G. Herling-Grudziński, Cz.Miłosz, J.Stempowski.

Dla mnie jest to stuprocentowy esej Wesoly

A temat wybrałaś sobie bardzo trudny, bo tu chodzi o chodzi o miołość, ona wymyka sie wszelkim normom i kanonom.
Brawo.

Shibbi

O Jezu to się cieszę

Dzięki

Szczerze mówiąc nie miałam odwagi ani go napisać, ani go tu wkleić - Moja wykładowczyni o eseju powiedziała wprawdzie dużo i niby jasno ale podsumowała ten wykład tymi słowami :
Esej proszę państwa to nie jest forma literacka dla maluczkich - to dla wybrańców

no i wystarczyło żebym miała pełne pory Laughing

Dziękuję raz jeszcze - powiem jak ONA go oceniła ale cierpliwości do wtorku;

Shibbi

Jestem - w telegraficznym skrócie powiem jak został oceniony - bo raniuśko wracam do Krakowa (przyjechałam specjalnie na Warsztaty)
Przyniesione teksty w części były tak beznadziejne, ze ręce załamać - a chwilami wstyd - że można coś takiego napisać i odczytać na głos - ale widać można.
Była tak - każdy przeczytał swój (mój z powodów wiadomych czyta zawsze Pani doktor) była cisza po każdy. Następnie przeanalizowała nam esej Prof. Leszka Kołakowskiego TOLERANCJA - no i oczy sie rozwarły dopiero dzisiaj a a a a zapowiedziany jest cd rozwierania oczu -
mówiąc krótko - bo się mam pakować - mój tekst był najbliższy esejowi ale miał jedną wadę - był za skąpy w formie. Esej to rozlewisko - JEDNAK!!!!!!!!!!!!!!
Poprawię i też wkleję żeby mozna było porównać czego brakowała ale wkleję juz skorygowany przez moją wykładowczynie żeby nie robić burzy w mózgu -
Ściskam i dziękuje każdemu za odwiedziny - choć bez komentarzy Smutny

((( trudno Smutny

(

ella_hagar

Podoba mi się Twój tekst Wesoly

Niezależnie od tego czy to esej czy nie. Wesoly

Lubię Twoje przemyślenia, Shibbi.

I ciekawa jestem jaki będzie w formie długiej Wesoly

i jak to wszystko sie zakończy Wesoly

Serdeczności Wesoly

Shibbi

hagaruńciu Wesoly

czekałam na Ciebie ..................... Wesoly

Cudnie mi napisałaś. Dzięki !!
Postaram się więcej wklejać - ....>>>> choć piszę, ale na kolanie - i widać, że w galopce Wesoly

) Po prostu nie mam czasu Smutny

(

ściskam Wesoly

stary krab

A ja dopiero dziś spotkałem twój utwór. Ale bez zapewniena wiesz, że nic on nie stracił na aktualności.

Podoba mi się odwaga i ambicja, z jaką przystąpiłaś do dzieła. Bo faktycznie, esej jest dla koneserów. Tych co je piszą, ale i tych, którzy w esejach gustują.

A czemu nie znalazłem obiecanej oceny twojej recenzentki?

Shibbi

Krabik - bo po prostu nie poprawiłam tego i tyle ;( Nie mam kiedy - Smutny

strasznie mi wstyd Confused