Przejście

hewka

Przejście
-----------
po drewnianych schodach lato weszło, a teraz jesień, popatrz,
liście już ci ściele, prosto pod nogi, a ty nawet nie wiesz jak to boli

liść po liściu wiatr odrywa, korzenie się kurczą w przygaszonym słońcu,
nocą przybywa chłodu, toczy się mglą pochmurnie,
w srebrnej poświacie księżyc, pomrokiem dzień skraca,
a ja ci tylko powiem... tak mi jest żal lata

Christine

Witaj Hewciu Wesoly

Wiesz, pomyślałam sobie, jakie to charakterystyczne dla nas, przedstawicieli ludów północy, a klimatu umiarkowanego - ten smutek odchodzącego lata!
No cóż, przed nami 6 miesięcy wyczekiwania na ciepło i zieleń, bo tak przeciętnie przez pół roku szarość panuje, więc jak tu nie żałować lata.

Życzę ciepełka
buźki

hewka

kochana jestes Krysiu Wesoly

)))))))

stary krab

Refleksje zeszłoroczne, czy jednak inaczej zareagujemy w bieżącym? Wątpię. Ja co prawda pogodzony bywam z każdą pogodą, w którymś wierszu pisałem nawet, lubię pododę podłą. Kiedy jednak nastaje ta faza jesieni, że ma się świadomość ostatnich, rankiem mglistych, pod wieczór zadymionych, jednak przecież słonecznych jeszcze dni - żałość żywego i ludzka nostalgia biorą nas w posiadanie. :hamster_bye:

hewka

jeisen, masz racje Krabie, kazda pora roku inna i co roku inna, sierpien zaczal sie deszczem wiec lato odchodzi... moze grzyb wyrosnie, moze jeszcze upal zaskwierczy, ale jak co roku wrzos fiolet obejmie... i zima nastanie, zupelnie z nienacka biela nas posypie, na sen, na niemrawosc, wiec byle do nastepnej pory, tylko to cholerne strzykanie... daje znac o sobie czesciej Wesoly

dzieki za slowko, serdecznosci sle tam gdzie jestes... i ciepelka zycze na dalsza czesc lata, dbaj o Siebie Bracie:)