do jutra

Skała

Oby do jutra

wyrosłeś na pokornego dziadka,
w wielkiej chwale czujesz się kimś
pogrywasz ze światem
by uzyskać coś co daje
wiarę w miłość
i uzyskujesz walkę między dobrem i złem
na górze

wybiegasz na polane na której pasą się owce
poczuwasz się do odpowiedzialności tych wydarzeń
gdzie nie tak miało być, a nie od wczoraj
wyciągasz z powrotem dłonie by widzieć,
jeszcze się kartki kalendarza nie skleiły
oczy nie zgasły w mroku świateł samochodów

rozkwitasz na skale z cierni wczorajszych spraw
wnikasz na pogranicze świadomości prostego człowieka
odkrywając milczące brzemię wiary jakie jest
do dziś jeszcze wyrywasz włosy szaleństwu
cisza tak krótko trwa w marzeniach
które spełnią się gdy przyjdzie czas
by wzruszyć ramionami

Christine

Skało - chapeau bas
Podoba mi się wiersz i to bardzo. Kiedyś tam, na samym początku gdy do nas zawitałeś, czułam, że nieporadne próby są stopniem, tylko jednym z wielu stopni - i kiedyś je pokonasz.
Masz potencjał, piszesz coraz lepiej.
Brawo!
[/i]

Skała

Dziękuję, cieszę się że dotarłem do miejsca gdzie nie muszę się buntować, przyznaję że bez waszych wskazówek nie zdziałał bym nic.