powolne umieranie

gurami

telefon milczy. zresetuj mi pamięć, szaleństwo odbiera logiczne myślenie.
na piecu dawno wykipiało mleko. chorągiewka na wietrze znieruchomiała.

żal.

jest niczym weksel, brak zabezpieczenia. brak motywacji.
cham. ironiczny uśmiech, a w oczach prośba o pomoc.
nie poprosi.
taki wyszczerbiony kubek wyrzuca się, a jednak.
może sentyment stoi nadal na półce. zakurzony.

nie jestem strachem na przydrożnym polu z rozciągniętymi
ramionami. dziurawy kapelusz nie ochroni przed deszczem.
już nie krzyczę. zadławiła mnie duma.
czas być wyrodną matką, co odrzuca kukułcze jajo.