bo czasami tak trudno kogoś zauważyć

gurami

Człowiek odchodząc zabiera nie tylko cząstkę siebie,
ale cząstkę nas. Mijamy się przypadkiem w tramwaju.
Nikt nie zadaje pytania czy jest mi dobrze. Przecież
mogłabym krzyczeć. Nauczyłam się jednak zakładać
na twarz świat. Iść według jego planu. Czasami udaje mi
się złamać zasady, ale czy będę silna, by stanąć tyłem.

Ktoś powiedział mi
Jesteś piękna i masz w sobie życie, szanuj świat
i kochaj ludzi, oni Ci podziękują.
Wystarczy, że stanęłam na głowie, a biją mi brawo.
Kiedy tańczę, ze wzruszenia moczą się czubki butów.
Pięknie, tylko czemu nikt nie zapyta czy jestem szczęśliwa.
Może zamiast tańczyć wolałabym latać. Spytaj,
nie poklepuj po ramieniu, w ten sposób mnie nie zrozumiesz.

Obok ktoś żyje ze swoimi problemami, a w jego oczach
uśmiech. Nie rozmawiał od miesiąca. Nie ma z kim,
w koło ściany. One słyszą i milczą. A kiedy znika w polu
widzenia pojawia się ból. Potem już nie ma dzień dobry.

2007