z opakowań po papeterii

ella_hagar

z opakowań po papeterii

sporo mnie kosztują
te wszystkie smutne rzeczy które
noszę w sobie
jak zmiętą papeterię serca –

uciekające godziny
niewypowiedziane słowa
nieodnaleziony językiem ciepły kontur
moich ust
twoich ust
nienapisany na skórze erotyk
nieznośną nieobecność
kiedy nikt mnie nie kochał
miłość
której nie było
życie
co nie stało się ważne

a każda z nich jest wypełniona zgrzytem
pióra, długimi cieniami liter i mną
pomniejszoną
do nerwowego bazgrania na papierze

.

mewa

Ello, bardzo!! ujął mnie wiersz i jest świetny!!!

pozdrawiam:)

hewka

moj koment juz znasz:) bardzo sie widze w tym wierszu, dobry, prawdziwy, intymny - poezja
pozdrowienia sle:)

Christine

Ładny wiersz, Elu, pomimo "papeterii serca", która jakoś mi nietentego, czyta się gładko i jest niebanalny.
Podoba mi się, przypomina formą te trzy krótkie teksty, które kiedyś zamieściłaś.
Chyba najbardziej lubię tamte i ten.

Shibbi

u u u Hagaruniu

cudnie

)

choć w pewnym wieku nie obrażając płci - tyczy kazdego

dzisiaj zabieram - bo cudny Wesoly

Polka

Piękny wiersz, czytam bez czwartego wersu
Pozdrawiam Ello Wesoly

solarena

Listy, wiersze nienapisane, wiersz na rozliczanie z aktów możliwych i niebyłych …
w pięknej papeterii autorki. Bardzo osobisty.
Pozdrawiam serdecznie Solarena

kakaz · Wysłany: Pon 21:14, 08 Mar 2010 Temat postu:

Ela, na marginesie, słowo ważne się staje i nic nie ujmuje z weny co twórczą się staje.

ella_hagar · Wysłany: Czw 12:10, 11 Mar 2010 Temat postu:

Kakaz : )
Słowo ważne, wena ważna i myśl ważna, a ta – bywa – chodzi tak pokrętnymi ścieżkami, że nigdy nie wychodzi na prostą ; )))
Dzięki za wejście pod mój wierszyk.

Dziewczyny moje drogie : )
Dzięki za słodkie słówka : )
A ja wciąż eksperymentuję, wciąż szukam, próbuję. I takie cuś mi wychodzi. : P
Ciągle daleko do tego jednego – dzieła mojego życia. : )))

Co do „papeterii serca” to rzeczywiście coś jest na rzeczy, bo już nie jedna osoba mówi mi, że to takie jakieś nietentego.
Więc może jednak zmienić?
Zamiast:
„noszę w sobie
jak zmiętą papeterię serca”

Może tak? –
„nosze w sobie
jak zmięte kartki z papeterii”

Pomyślę.

Pozdrawiam ocieplająco : )

kakaz · Wysłany: Sob 19:39, 13 Mar 2010 Temat postu:

Ela , tak jak przyjaciela się nie opuszcza nie powinno się tracić miłości.
Nic nas tak nie krzywdzi jak obłuda i wygoda. Poprzez nią tracimy to co najpiękniejsze,wiarę. Słowa po części są naszym wyrażaniem myśli.A kto zna nasze myśli?.Dlatego prawdą jest to co napisałaś,są pokrętne.
I co zrobimy z tym fantem.Proponuję dla polepszenia humoru "jabłko na pół".bez robaczka

).

Polka · Wysłany: Śro 11:14, 17 Mar 2010 Temat postu:

Często wracam do Twojego wiersza, nie daje mi spokoju Mruga

gdyby papeterię potraktować jako czarną skrzynkę ...
może

jak zmięte kartki papeterii serca

Serdecznie Wesoly

Shibbi · Wysłany: Nie 21:56, 21 Mar 2010 Temat postu:

Też tu przychodzę - i .. i . i . i . i patrzę i czytam JĄ i WAS i i i i---- myślę sobie- hm m m m m m m m m no właśnie hmmm:) Wesoly