*** ( być Piłatem...)

mewa

być Piłatem znaczy więcej niż spojrzeć pełzającemu ślimakowi w oczy
ten nie rozumie myśli greckich mędrców i filozofów
przesuwa się po bruku niosąc na karku dom tak nietrwały
jak dorastanie liścia i wyobrażenie piękna marmurów świętej Zofii

zapada noc można być wizjonerem przypuszczającym hipotetyczną historię świata
to wciąga bawi i przestrasza pozwala na snucie domysłów i budowę dróg bez skrzyżowań:
życie jest warte uroku pawia śpiewu kosa gniazda jaskółki która wybiera się za morza

marzenia i demony poranka miska z wodą
jak to się dzieje że po opłukaniu rąk sprawia wrażenie czystej?
zwykła historia ulotna jak zanikający blask świetlików liści
i szaleństwo ślimaka

Shibbi

hmm.....cudnie

- ślimak,

drogi bez skrzyżowań

i czysta woda po obmyciu rąk - hmm...........

zginam kolana Idea

mewa

Gosiu najmilsza, szybko spieszę, zmieniłam obmycie na oplukanie. Bez mikroskopu nic się nie zmienia... to tak jak my:) Wesoly

Zdaję soja ściskam, jest ok:)obie sprawę, że to nie jest dobry wiersz, ale muszę!!!! Wesoly

ku Waszemu utrapieniu, ze zwykłego egoizmu muszę!!!! Wesoly

Kochana MojA ściskam:) jest ok:)

Christine

Cudnie jest, o tak...
Nigdy nie zastanawiałam się jak to jest być Piłatem, ale symbol umywania rąk zapadł we mnie od dziecka za sprawą malowidła w kościele. Jakoś tak było, że zwykle przez całą mszę wpatrywałam się w scenę uwiecznioną przez nieznanego mi artystę: na pierwszym planie siedzi mężczyzna w stroju rzymskiego dostojnika, zgięty wpół sługa podaje mu miskę z wodą, w tle tłum rozeźlonych, gestykulujących żydów.
Znowu ujrzałam ten obraz, tylko ...
to miejsce na pierwszym planie jest puste. Mogę je zając ja, ty, każdy.

stary krab

Ten utwór, bez tytułu, zapamiętam może jak Christine ów obraz. Moja dezaprobata w podobnych sytuacjach obracała się zwykle przeciw wymuszającym mord Żydom. Postać Piłata, gdy ją tak zgłębiać, starczyć może na wiele przemyśleń. Podobnie, jak innego bohatera tej historii - Judasza Eskarioty.
Wyrazy szacunku i sympatii.

hak

2ga cz. wytwora stanowczo ku przodowi.Dość percepcyjnie rozstrzelon on ci jest, aleć pooziom jako zwykle, chocia zwolennikiem testamentów we poezyji nie jestem.
Pozdrav

Marek Olszewski

Ku przodowi (jak na moje podniebienie) - całokształt...

Mewo - osiągnęłaś już taki pułap, że ledwie Cię okiem sięgam - uważaj, co byś nie uleciała ponad atmosferę ludzkiego świata i rozumienia, bo tacy poeci zwykle głupieją i wkładają łeb do piekarnika, tną się, albo łykają tabletki, nie mogąc znieść rzeczywistości, w której odnaleźć się niełatwo.

Wiersz przepiękny, z dużą dawką przekazu, mądrości, a jednocześnie lekki, zjadliwy - niczym matczyne mleko. Tak pisz.

ella_hagar

Witaj dawno niewidziana Mewo Wesoly

Czytam Cię z przyjemnością.

No to...
Hm. Piłat. Dla mnie Piłat jest metaforą losu człowieka, który jest uwikłany w dramat wyboru miedzy złem a dobrem. A mycie rąk to chęć zmycia brudu, brudu rozumianego jako nieczyste, niemoralne zachowanie.
I twój wiersz tego właśnie dotyczy. Refleksji o byciu w życiu Piłatem w stosunku do ślimaków czyli mozolnych istnień ludzi.
Nocne myśli o tym co by było gdyby? A rankiem mycie rąk oczyszcza, jest gestem odżegnującym się od sprawy. Pozwala na wyjęcie spod głowy kamienia sumienia.

Jest w wierszu ładna myśl, refleksja. Całość brzmi trochę jak sentencja, bo nie ma szczegółów, konkretów historii, choć jest o niej wzmiankowanie: „zwykła historia ulotna ... ”

Ale można podumać, pomyśleć. Pofilozofować jak peelka.

Serdeczności ptaszyno Mewo Wesoly

Shibbi

Wróciłam z Mazur, a Twój wiersz znowu "świeci" -

często myślę----- co myślał Piłat??WTEDY

- jak w ogóle myślał ?? ale myślę, że myślał - ...... no to cudnie nazdziwiałam Wesoly

)

Myślę, że myślał, że był fajnym facetem i menem - że miał intuicję i TA go przeraziła - bo wiedział że TO co słyszy TO PRAWDA!!!

cudne - nic poza tym Wesoly

ono

lekko w stronę prozy poetyckiej - ale cudownie